منطقه کشاورزی آبی به منطقه‌ای اطلاق می‌شود که برای تامین آب (از طریق روش‌های آبیاری مصنوعی مانند زهکشی نهرها، یا آبیاری قطره‌ای) برای تولید محصولات زراعی به سیستم‌های آبیاری مجهز شده است. در مناطق کشاورزی غیر آبی، تولید محصولات زراعی وابسته به آبیاری دیم است. زمین‌های کشاورزی تنها بخشی از مساحت کل هر کشور را تشکیل می‌دهد که می‌تواند شامل مناطقی باشد که برای کشاورزی مناسب نیستند، مانند جنگل‌ها، کوه‌ها. زمین‌های کشاورزی را می‌توان به دو دسته اراضی آبی و دیم نیز تقسیم‌بندی کرد.