نقش سطوح مختلف حاکمیت

عملکرد اقتصادی با مرزها مدیریت نمی‌شود. غالبا پیوندهای نزدیکی بین رقابت‌پذیری مناطق همسایه وجود دارد خواه این همجواری در سطح ملی، استانی، محلی یا شهرها باشد. رقابت‌پذیری یک چارچوب مفهومی برای درک نتایج اقتصادی مرتبط فراهم می‌کند و به دولت‌ها کمک می‌کند تا سیاست‌های مشترک و منسجمی را برای بهبود بهره‌وری و رقابت‌پذیری در تمامی مکان‌های کشور تدوین کنند.

بهبود رقابت در همه‌ی سطوح

  • رقابت‌پذیری، به ویژه رقابت‌پذیری اقتصاد خُرد، با تصمیمات سیاسی در بسیاری از سطوح مختلف دولت و مجلس شکل می‌گیرد. شرایط محیط کسب‌­وکار که یک شرکت در یک مکان معین در معرض آن قرار دارد، نتیجه سیاست‌های کلیه سطوح مربوط به قوای سه گانه و قوانین و مقررات وضع شده است. عوامل موثر بر محیط کسب‌­وکار در قالب مدل الماس قابل تحلیل است.

توضیحات بیشتر در مورد مدل الماس

 

  • مجلس با وضع قوانین و مقررات و همچنین در تصویب بودجه سالیانه می‌تواند بر رقابت‌پذیری مکان‌ها تاثیرگذار باشد. توجه بیش از حد نمایندگان به حوزه‌های انتخابی خود می‌تواند باعث فشار بر بهینه‌سازی زیرسیستم‌ها در اقتصاد کلان شود که این امر نیز منتج به زیربهینگی و کاهش رقابت‌پذیری در سطح اقتصاد ملی می‌گردد.
  • سطوح مختلف دولت نه تنها در حوزه اثرگذاری مانند ستاد دولت،‌ استانداران،‌ فرمانداران،‌ بخش‌داری‌ها و غیره بلکه در نقشی که در فرایند سیاست‌گذاری و تصمیماتی که اتخاذ می‌کنند، نیز متفاوت است. برای مثال مجلس ابزارهای مختلف سیاست‌گذاری (به عنوان مثال، قوانین، برنامه‌ها، بودجه) را کنترل می‌کنند و قوه­‌ی مجریه، سیاست‌های مختلفی (مانند قوانین، بخشنامه‌­ها، برنامه‌ها‌ُ و دستورالعمل‌ها) را وضع می‌کنند.
  • شفاف‌سازی نقش‌ها و مسئولیت‌های سطوح مختلف حاکمیت برای وضع سیاست‌های مؤثر جهت حمایت از رقابت بسیار مهم است. این جایی است که بسیاری از کشورها شکست می‌خورند و بهای آن را که کاهش رقابت‌پذیری و رفاه ملی است را می‌پردازند.
تماس با مابرای ارتباط با کارشناسان ما کلیک کنید
افزونه "فرم تماس 7" نصب یا فعال نشده است