روش نوآور

این مقاله را با یک داستان شروع می‌کنیم. شرکت اینتوییت شرکتی در حوزه توسعه نرم‌افزارهای مالی، حسابداری و مالیاتی است که برای کسب‌وکارهای کوچک،‌ حسابداران و افراد مستقل فعالیت می‌کند. اگرچه آنها زمان زیادی را با مشتریان صرف می‌کردند، محصولات خود را باز طراحی می‌کردند و مرتبا به فکر بهبود محصولات خود بودند اما نتایج ناامید کننده بود. روش سنتی مدیریت نوآوری آنها پاسخگوی رقابت شدید و تغییرات محیطی پرشتاب نبود.

آنها به زودی متوجه شدند که سایر شرکت‌های موفق محصولاتی را ارائه می‌دهند که مشتریان را خوشحال می‌کند زیرا مسئله‌ای را حل کرده‌اند که مشتریان حتی از وجود آنها آگاه نبوده‌اند. آنها در ابتدا از رویکردهای جدید نوآوری استفاده نمی‌کردند، اما پس از درک اهمیت تفکر طراحی، استارتاپ ناب،‌ و آزمایش فرضیه‌ها آنها این رویکرد جدید را به کار گرفتند. آنها تیم‌های کوچکی ایجاد کردند که مانند تیم‌های استارتاپی رفتار می‌کردند و محصولات جدیدی را از طریق فرآیندهای خاص توسعه می‌دادند.

در روش نوآور سه رویکرد تفکر طراحی،‌ چابکی نرم‌افزار و استارتاپ ناب با هم ادغام شده‌اند تا رویکرد جدیدی برای پیشبرد پروژه‌های نوآوری فراهم کنند.

اغلب رهبران و تیم‌های آنها ایده‌های بدیعی برای توسعه محصولات، ارائه خدمات به مشتریان یا مدیریت کارکنان در سر دارند – اما عملا اقدامی انجام نمی‌دهند زیرا فکر می‌کنند این کار بسیار پر ریسک است یا نمی‌دانند چگونه باید آنها را عملیاتی کنند.

روش نوآور مجموعه‌ای از ابزارهایی را که در رویکردهای استارتاپ ناب، تفکر طراحی و توسعه نرم افزاری چابک استفاده می‌شوند را بکار گرفته‌ است تا به رهبران در شرایط عدم قطعیت و فضای پر ریسک کمک کند تا انقلابی در خلق، اصلاح و عرضه ایده‌های جدید به بازار ایجاد کنند.

رویکرد روش نوآور،‌ به طور سیستماتیک ابزارهای قدرتمندی را معرفی می‌کند که  میزان شکست و ریسک اجرای پروژه‌های نوآوری را کاهش می‌دهد. اما بسیاری از سازمان‌ها برای به کارگیری آنها تلاش نمی‌کنند زیرا اصول و ابزارهای آن اغلب با تفکر و عملکرد مدیریت سنتی مبتنی بر مکتب کسب‌وکار مغایرت دارند.

روش نوآور، شامل چهار مرحله است و قصد دارد مشکلات عدم قطعیت بالا را حل کرده و بینش را به نوآوری‌های موفق تبدیل کند:

بینش: لذت بردن از شگفتی‌ها. به مردم و جهان اطراف خود نگاه کنید. به دنبال پرسش، بررسی و در نظر گرفتن مسائلی باشد که ارزش یافتن راه حل را دارند.

مسئله: “کاری که باید انجام شود” را کشف کنید. به جای شروع راه‌حل، بر یافتن نیازها و دردهای مشتری تمرکز کنید.

راه حل: نحوه ارزش افزوده به مشتریان خود را با طراحی یک ارزش پیشنهادی متمایز تعریف کنید. به جای این که زمان زیادی را صرف توسعه محصول کامل کنید، با تمرکز بر ویژگی‌های مهم،‌ وقت خود را صرف ساخت نمونه اولیه‌ای از حداقل محصول عملی کنید. سپس آنها را با مشتریان صحه‌گذاری کنید، این چرخه را  تکرار کنید و حداقل محصول عالی را بسازید.

مدل کسب و کار: پس از حصول به یک راه‌حل برای رفع درد مشتریان، باید فرضیه‌های توسعه یافته برای مدل کسب کار خود، مانند جذب مشتری، ساختار هزینه، قیمت گذاری و استراتژی ورود به بازار، را صحه‌گذاری کنید.